منشأ، فرآیند تولید و کاربردهای دارویی در مرفین بصورت علمی مورد بررسی قرار دادیم و سعی بر این کردیم که به طور کامل توضیح بدهیم مورفین از چی درست میشه و چطور بدست می آید
مقدمهای بر مورفین
مورفین یکی از قویترین داروهای مسکن در دنیای پزشکی بهشمار میرود که بهویژه برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز میشود.
این دارو به دلیل اثر سریع و مؤثرش در کنترل درد، جایگاهی ویژه در درمانهای دارویی پیدا کرده است؛ خصوصاً برای بیمارانی که با دردهای طاقتفرسا مانند دردهای ناشی از سرطان یا آسیبهای شدید جسمی روبهرو هستند.
اما سؤال مهمی که برای بسیاری از بیماران، دانشجویان داروسازی و علاقهمندان به علم پزشکی پیش میآید این است که مورفین از چی درست میشود؟ این داروی نیرومند چه منشأیی دارد و از چه مسیری تولید میگردد؟
در این مقاله، رپید تست با نگاهی علمی و کامل به منشأ طبیعی مورفین، فرآیند استخراج آن از گیاه خشخاش، اشکال دارویی مورفین و نکات مهم درباره مصرف، عوارض و ایمنی آن خواهیم پرداخت.
منبع مورفین چیست؟ گیاه خشخاش؛ خاستگاه طبیعی مورفین
مورفین یک آلکالوئید طبیعی و بسیار مؤثر است که از گیاه خشخاش با نام علمی “پاپاور سومنیفروم” (Papaver somniferum) استخراج میشود.
این گیاه که در زبان انگلیسی به آن “opium poppy” یا خشخاش تریاک گفته میشود، پیشینهای چند هزار ساله در طب سنتی دارد و از جمله قدیمیترین گیاهان دارویی در تاریخ تمدن بشری به شمار میرود.
بر اساس مستندات تاریخی، کشت خشخاش به حدود ۵ هزار سال پیش از میلاد در تمدن بینالنهرین (مناطق عراق و کویت امروزی) بازمیگردد.
امروزه گیاه خشخاش در بسیاری از نقاط جهان با اهداف مختلفی کشت میشود؛ از جمله:
- استخراج ترکیبات دارویی مانند مورفین، کدئین، پاپاورین و نارکوتین
- تولید دانههای خوراکی برای استفاده در صنایع غذایی، مانند نان و شیرینی
باید بهطور کامل میان دانههای خوراکی این گیاه و شیرهی حاوی مورفین آن تمایز قائل شد؛ چراکه تنها بخش خاصی از گیاه خشخاش دارای مواد مخدر فعال است.
ویژگیهای گیاه خشخاش و بخشهایی که مورفین در آنها یافت میشود
گیاه خشخاش یک گیاه یکساله و علفی است که دارای ساقهای بلند و گلهایی رنگارنگ و زیبا در طیف رنگی سفید تا بنفش تیره است.
برگهای این گیاه دندانهدار و کپسولهای بذر آن کرویشکل و حاوی دانههای بسیار ریزی هستند. بخش مهمی از خشخاش که مورفین در آن یافت میشود، شیره یا لاتکس گیاه است.
شیرهی گیاه خشخاش، که معمولاً به آن “تریاک خام” نیز گفته میشود، از ایجاد شکافهایی سطحی روی کپسولهای نارس این گیاه بهدست میآید.
این مایع سفید و چسبناک حاوی مجموعهای از آلکالوئیدها از جمله مورفین، کدئین، تبائین، نارکوتین، نارسئین و نارکوتولین است. در میان این ترکیبات، مورفین قویترین اثر ضد درد را دارد و از نظر پزشکی بیشترین اهمیت را داراست.
شکل شیمیایی مورفین: فرمول و خواص دارویی
مورفین در حالت طبیعی، مادهای سفید، تلخمزه و کریستالی است که در آزمایشگاهها با فرمول شیمیایی C17H19NO3·H2O شناخته میشود.
این ترکیب بهدلیل ساختار مولکولی منحصربهفرد خود، قابلیت بالایی در اتصال به گیرندههای اوپیوئیدی مغز و نخاع دارد و از این طریق باعث مسدود شدن پیامهای درد و ایجاد تسکین عمیق در بیمار میشود.
مراحل استخراج مورفین از گیاه خشخاش
فرآیند استخراج مورفین از خشخاش مجموعهای از مراحل شیمیایی دقیق است که در آزمایشگاههای صنعتی و دارویی انجام میگیرد. این مراحل بهطور خلاصه شامل موارد زیر هستند:
- جمعآوری تریاک: ابتدا شیره خام (تریاک) از کپسولهای نارس گیاه خشخاش استخراج میشود.
- حل کردن در آب داغ و کلسیم: این شیره در محلولی حاوی آب داغ و آهک (کلسیم هیدروکسید) حل میشود و پس از همزدن، بهمدت چند ساعت به حال خود رها میگردد.
- جدا کردن محلول بالایی: مایع زلال روی سطح که حاوی نمک کلسیم مورفین است، به ظرفی جداگانه منتقل میشود.
- تهنشینی مورفین: با اضافه کردن یک اسید ضعیف مثل آمونیوم کلرید، مورفین آزاد بهصورت رسوب تهنشین میشود.
- تصفیه و خشکسازی: مورفین رسوبشده پس از شستشو و خالصسازی، خشک شده و برای استفادههای پزشکی آماده میشود.
فرمهای دارویی مورفین؛ در چه اشکالی تولید میشود؟
مورفین پس از استخراج و خالصسازی، در قالب اشکال مختلف دارویی فرموله میشود تا برای شرایط مختلف بالینی قابل استفاده باشد:
- قرصها و کپسولهای مورفین: این فرمها برای مصرف خوراکی بوده و در انواع کوتاهاثر (اثر تا ۴ ساعت) و طولانیاثر (تا ۱۲ یا ۲۴ ساعت) تولید میشوند. نمونههای معروف: MST Continus، MXL، Oromorph.
- مورفین مایع: بهصورت شربت یا پودر محلول در آب برای بیمارانی که بلع قرص برایشان دشوار است.
- تزریقی: مورفین تزریقی برای تسکین دردهای حاد در شرایط اورژانس، جراحی یا مراقبتهای تسکینی استفاده میشود.
- شیافهای مقعدی: مورفین بهصورت شیاف نیز عرضه میشود تا در موارد خاص جذب موثرتری داشته باشد.
کاربردهای درمانی مورفین در پزشکی
مورفین در گروه داروهای اوپیوئیدی قرار دارد و برای تسکین دردهای شدید و مزمن به کار میرود. موارد استفاده متداول شامل:
- دردهای ناشی از سرطان
- دردهای شدید پس از جراحی یا تصادف
- دردهای مزمن مقاوم به سایر مسکنها
این دارو با اتصال به گیرندههای خاص عصبی، پیامهای درد را مسدود کرده و موجب تسکین، آرامش و حتی گاهی احساس سرخوشی موقت میشود.
عوارض جانبی و خطرات مصرف مورفین
اگرچه مورفین یکی از مؤثرترین داروهای ضد درد است، اما مصرف طولانیمدت یا خودسرانه آن میتواند عوارض زیادی به همراه داشته باشد:
- تهوع و استفراغ
- یبوست مزمن
- خوابآلودگی شدید
- کاهش تنفس (بهویژه در دوزهای بالا)
- وابستگی جسمی و روانی
همچنین، ترک ناگهانی مورفین در مصرفکنندگان طولانیمدت میتواند علائم شدیدی مانند اضطراب، لرزش، تعریق و بیخوابی ایجاد کند.
برخی مطالعات نیز از ارتباط بین مصرف مداوم مورفین و افزایش خطر سکته یا آریتمی قلبی خبر دادهاند.
برای اطلاع از خروج این ماده از بدن می توانید از کیت تست مرفین استفاده کنید
جمعبندی نهایی: مورفین از چی درست میشه؟
پاسخ ساده ولی مهم این است که: مورفین از شیره گیاه خشخاش بهدست میآید. این ترکیب طبیعی از کپسولهای نارس این گیاه استخراج میشود، سپس با روشهای شیمیایی خالصسازی شده و در قالبهای دارویی مختلف عرضه میگردد.
با وجود اثربخشی فوقالعاده، مورفین دارویی بسیار حساس است که باید تحت نظر دقیق پزشک تجویز و مصرف شود.
درک منشأ مورفین، روش تولید، اشکال دارویی و خطرات بالقوه آن، ما را بهسوی مصرف آگاهانهتر این داروی قدرتمند سوق میدهد.
مرفین اگر چه در دنیا به عنوان یک داروی رایج مورد استفاده قرار می گیرد اما سوء مصرف آن می تواند موجب به وابستگی و اعتیاد فرد شود