روش ابن سینا برای ترک تریاک

ترک تریاک یکی از معضلاتی است که افرادی که وابستگی یا همان اعتیاد به این مخدر را دارند با آن مواجه گشته و نگرانی های فراووان با مواجه شدن آن موجب شده است که بسیاری از انجام آن سر باز زده و آن را به تعویق بی اندازند

از طرف دیگه افرادی که خواسته یا ناخواسته درگیر اعتیاد شده اند و حالا تصمیم به ترک تریاک گرفتند اما یا نمی دانند که چگونه ترک کنند یا نمی توانند!

از سوی دیگر، تاثییرات طب سنتی در درمان بسیاری بیماری اثبات شده است و دانشمندان متعدد ایرانی درمان های مختلفی را برای بیماری ها تجویز داشته اند

ابن سینا یکی از دانشمندان بزرگ ایرانی است، که روش‌های او در درمان بیماری ها گاه منحصر به فرد و عجیب بوده است.
مثلا اگر سریال تلویزیونی ابن سینا را که سال ها پیش از تلویزیون ایران پخش می شد را دیده باشید، لابد یادتان هست که شاهزاده ای بود که تصور می کرد گاو شده است و مدام مثل گاو ماغ می کشید و ما… ما… می کرد
آن شاهزاده که اهل شهرری بود، به بیماری مالیخولیا دچار شده بود و می خواست که او را سر ببُرند. ابن سینا هم در هیئت یک قصاب با لباس قصابی و چاقو، نزد او می رود اما زمانی که او را برانداز می کند، می گوید که این گاوِ ما لاغر است و ارزش سر بریدن ندارد!

ابن سینای پزشک، که در ظاهر قصاب رفته بود، خطاب به شاهزاده ای که خود را گاو تصور می کند، می گوید که باید غذای بیشتری بخورد تا پروار شود و آن وقت سرش را خواهد برید و به این بهانه، ابن سینا، پزشک نابغهٔ ایرانی، داروهای گیاهی را به خورد شاهزاده می دهد و او را کم کم درمان می کند

ترک تریاک به روش ابن سینا

تریاک در زمان های گذشته جز داروهای موثر و پر مصرف در طب سنتی بوده و برای مشکلات و دردهای زیادی تجویز می شده، اما همان طب سنتی معتقد است که وقتی مصرف تریاک به مرحله اعتیاد برسد، باید ترک شود.

ولی این اتفاق باید آهسته باشد نه به طور ناگهانی چراکه ترک ناگهانی، موجب بروز مشکلات و دردهایی می شود که شاید به راحتی نتوانید آن مشکلات را برطرف کنید.

البته مدتی است که برخی از متخصصین این حوزه، ترک تریاک ابن سینا یا سنتی را قبول ندارند، و به این نتیجه رسیدند که اعتیاد یک نوع بیماری است و ترک آن با اراده شخص یا جایگزین کردن ماده دیگر، نتیجه خوبی نخواهد داشت.

اما بازهم چنین چیزی در تمام افراد صدق نمی کند و تعداد زیادی از معتادان به روش سنتی و در طول زمان مشخص تریاک را ترک کردند. به عبارت بهتر این کار امکان پذیر هست اما به شرطی که مصرف کننده بخواهد که ترک کند نه اینکه به اجبار تصمیم به این کار بگیرد.

البته که اگر ترک تریاک با اجبار باشد، هیج روشی نمی تواند نتیجه مطلبوب را به همراه داشته باشد، یا تضمینی برای این موضوع وجود داشته باشد مثل هر اتفاق دیگری که با اجبار نتیجه خوبی نخواهد داشت.
اما مسلما کسی که ترک می کند اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند

معتاد شدن ابن سینا

ادوراد گرانویل بروان، شرقشناس بریتانیایی است که از جوانی به فرهنگ و زبان های شرقی علاقه خاصی داشت، با شخصی ایرانی به اسم میرزا باقر بواناتی آشنا می شود و شروع به یادگیری زبان فارسی کرد.

بروان به ایران سفر می کند و در کرمان چشم دردی می گیرد، که با وجود اینکه خودش طبابت خوانده بود اما نتوانست دردش را التیام بخشد.

به همین دلیل به پیشنهاد اطرافیانش برای برطرف کردن، درد چشم و البته وسوسه خودش برای رهایی از چشم درد، به کشیدن تریاک روی آورد.

او در فصلی از کتابش به معتاد شدنش اشاره می کند و می نویسد:

“این راه و روش افیون است.
شما ممکن است آن را گهگاه و با فواصل طولانی مصرف کنید و هیچگونه خماری نداشته باشید.
ممکن است دو یا سه روز مرتبا آن را مصرف کنید و بعد بدون هیچ اشکالی کنارش بگذارید.
سپس پس از چند روز دوباره این کار را تکرار کنید، و بازهم بدون اشکال ترک کنید و بعد پس از آنکه چند بار دیگر کشیدید، می‌خواهید مانند دفعات قبل ترک کنید که متوجه می‌شوید، نمی‌توانید و اینکه زنجیر اسارت بر دست و پای‌تان پیچیده و به احتمال زیاد هرگز نخواهید توانست خود را خلاص کنید. من هم اسیر زنجیر شدم…”

براون با روش ابن سینا ترک کرده است

اما براون یکی از کسانی است که توانسته به روش ابن سینا تریاک را ترک کند و نتیجه دلخواهش را هم گرفته است.

به همین دلیل در بخش دیگری از کتابش در مورد انتخاب روش ترک تریاک ابن سینا می نویسد:

“تا جایی که خاطرم مانده این کار را بدین صورت انجام دادم که یکروز به جای آنکه تا بعد از شام منتظر بمانم، مقدار کمی تریاک، موقع صرف چای بعدازظهر کشیدم و روز بعد صبر کردم تا بعد از خوردن شام، و بدین ترتیب مدت زمان بین دوبار مصرف را از ۲۴ ساعت به ۳۶ ساعت رساندم.

روز سوم تا دیروقت بیدار ماندم و درست قبل از خوابیدن مقدار کمی کشیدم و روز چهارم، خیلی زودتر به رختخواب رفتم و موفق شدم که قبل از غلبه خماری به خواب روم و تا بعدازظهر روز پنجم، تریاک نکشیدم و در نتیجه مدت زمان بین دو بار مصرف بازهم طولانی‌تر و از ۳۶ ساعت به ۴۰ ساعت رسید.

بدین ترتیب توانستم خود را از اسارت اعتیادی آزاد سازم که اطمینان دارم از راه‌های دیگر ممکن بود به سختی انجام شود

روش درمانی ترک تریاک ابن سینا

پس روش ترک تریاک ابن سینا اینگونه است که نظم موجود، برای مصرف مواد را بهم بزنید و فاصله هربار مصرف را بیشتر کنید تا بدن از اعتیاد رها شود.
شخص مصرف کننده ممکن است با بدن درد، بی حوصلگی، خماری، تندخویی و… مواجه شود که این موارد امری طبیعی هستند و می توان برای رفع درد خماری از برخی داروهای گیاهی کمک گرفت.

ترک تریاک حدودا دو هفته خماری شدید دارد، (این میزان با توجه به انتخاب روش های مختلف برای ترک، متفاوت است اما میانگین دو هفته زمان می برد)،
که اصولا افراد از لحاظ روحی و جسمی شرایط سختی را می گذرانند، و نیاز به همراهی خانواده و اطرافیانش دارند تا بتوانند از این دوران عبور کنند.

درکتاب تاریخ ایران (چاپ دانشگاه کمبریج که عده ای از خاورشناسان آن را نوشته اند و در هشت جلد تنظیم شده است) می خوانیم که بعضی از امرای مغولی در قرن هفتم و هشتم هجری، در کشور ایارن معتاد به خوردن تریاک شدند و بیماری آنها را رفته رفته معتاد به خوردن تریاک کرد.

در تواریخ مربوط به دو قرن اخیر هم دیده می شود که عباس میرزا، پسرفتحعلی شاه، که از درد بیماری نقرس و ناراحتی کلیه رنج می برد، برای تسکین درد ، تریاک می خورد و پسرش، محمد شاه ، نیز برای تسکین دادن نقرس، تریاک می خورد.

ناصرالدین شاه، پسر محمد شاه، به طوری که اعتماد سلطنه (مترجم او) می نویسد، در پانزده سال آخر تریاک می خورد.[1]

یکی از کسانی که با روش ابن سینا کشیدن تریاک را ترک کرد، پروفسور ادوارد براون انگلیسی است که تحقیق او مربوط «پزشکی در اسلام و ایران» است که هنوز به زبان فارسی ترجمه نشده است؛ اما، دو اثر دیگر وی یکی مربوط به تاریخ ادب(ادبیات) ایران ودیگری به نام یک سال در بین ایرانیان مدتی است که به فارسی ترجمه و منتشر گردیده است.