کاندوم مردانه ایدز

کاندوم مردانه  ایدز در صورت استفاده مداوم و صحیح  می تواند خطر انتقال STD را کاهش دهد (البته از بین نمی رود). برای رسیدن به حداکثر اثر محافظتی ، باید از کاندوم هم به طور مداوم و هم به درستی استفاده شود . استفاده ناسازگار می تواند منجر به انتقال بیماری شود زیرا انتقال با یک عمل واحد مقاربت با یک شریک آلوده ممکن است رخ دهد.

به طور مشابه ، اگر به طور صحیح از کاندوم استفاده نشود ، ممکن است اثر محافظتی حتی در هنگام استفاده مداوم از آن کاسته شود. مطمئن ترین راه برای جلوگیری از انتقال بیماری های مقاربتی (STD) ، از جمله ویروس نقص سیستم ایمنی بدن (HIV) ، پرهیز از فعالیت های جنسی یا قرار گرفتن در یک رابطه طولانی مدت متقابل متقابل با یک شریک غیر عفونی و سالم است. با این حال ، بسیاری از افراد آلوده ممکن است از عفونت های خود آگاهی نداشته باشند زیرا بیماری های جنسی معمولاً بدون علامت یا به رسمیت شناخته نمی شوند.

این نوشته شواهد مربوط به کاندوم لاتکس نر و پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مزمن STD از جمله HIV را بر اساس اطلاعاتی در مورد نحوه انتقال STD های مختلف ، خصوصیات بدنی کاندوم ها ، پوشش آناتومیکی یا محافظی که کاندوم ارائه می دهد ، و مطالعات اپیدمیولوژیک ارزیابی کاندوم و خطر ابتلا به بیماری  را انجام می دهد

این نوشته مستندات و بررسی های حقوقی CDC را در مورد اثربخشی کاندوم مردانه برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهای مزمن STD با درج یافته های دیگر براساس شواهد از مطالعات اپیدمیولوژیک منتشر شده ، به روز می کند.

کاندوم و بیماریهای مقاربتی

کاندوم های لاتکس ، در صورت استفاده مداوم و صحیح ، در جلوگیری از انتقال جنسی HIV ، ویروسی که باعث ایدز می شود ، بسیار مؤثر هستند. علاوه بر این ، استفاده مداوم و صحیح از کاندوم لاتکس خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی (STD) ، از جمله بیماری های منتقل شده توسط ترشحات دستگاه تناسلی و تا حدی کمتر ، بیماری های زخم دستگاه تناسلی را کاهش می دهد.

استفاده از کاندوم مردانه و کاندوم زنانه ممکن است خطر ابتلا به ویروس ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و بیماری های مرتبط با HPV ، به عنوان مثال ، زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم را کاهش دهد.

دو راه اصلی برای انتقال STD وجود دارد. برخی از بیماری ها مانند عفونت HIV ، سوزاک ، کلامیدیا و تریکومونیازیس هنگام انتقال ترشحات مجرای ادرار یا واژن با سطوح مخاطی (مانند مجرای ادرار ، واژن یا دهانه رحم) تماس می گیرند. در مقابل ، بیماریهای زخم دستگاه تناسلی (مانند تبخال دستگاه تناسلی ، سفلیس ، و سرطان) و عفونت پاپیلومای انسانی (HPV) در درجه اول از طریق تماس با پوست آلوده یا سطوح مخاطی منتقل می شود.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که کاندوم های مردانه لاتکس یک سد اساساً غیرقابل نفوذ برای ذرات به اندازه پاتوژن های STD را ایجاد می کنند.

مبانی نظری و تجربی برای محافظت.

انتظار می رود کاندوم بسته به تفاوت در نحوه انتقال بیماری ها ، سطح محافظت متفاوتی را برای STD های مختلف ایجاد کند. کاندوم ها با جلوگیری از تماس بین آلت تناسلی مرد کاندوم و پوست ، مخاط و ترشحات دستگاه تناسلی ، مانع انتقال و بدست آوردن STD می شوند. سطح محافظت بیشتری برای بیماری های منتقل شده توسط ترشحات دستگاه تناسلی فراهم می شود. میزان محافظت کمتری برای بیماریهای زخم دستگاه تناسلی یا HPV فراهم می شود زیرا این عفونت ها نیز ممکن است با قرار گرفتن در معرض مناطقی (به عنوان مثال ، پوست آلوده یا سطوح مخاطی) که توسط کاندوم پوشانده نشده و محافظت نمی شود ، منتقل شوند.

مطالعات اپیدمیولوژیک به دنبال اندازه گیری اثر محافظت کننده کاندوم ها با مقایسه خطر انتقال STD در بین مصرف کنندگان کاندوم با افراد غیر متقاضی در رابطه جنسی است. برآورد دقیق اثربخشی کاندوم در پیشگیری از بیماریهای مزمن STD ، با این حال از نظر روششناختی چالش برانگیز است. مطالعات خوب طراحی شده به عوامل کلیدی مانند میزان استفاده مداوم و صحیح از کاندوم و اینکه آیا عفونت شناسایی شده حادثه (به عنوان مثال جدید) یا شیوع (یعنی از قبل) است ، می پردازد.

از اهمیت ویژه ای ، طراحی مطالعه باید اطمینان حاصل كند كه جمعیت مورد ارزیابی ، در طی دوره ای كه میزان استفاده از كاندوم مورد ارزیابی قرار گرفته است ، در معرض STD علاقه قرار دارند. اگرچه استفاده مداوم و صحیح از کاندوم برای اندازه گیری ذاتاً دشوار است ، زیرا چنین مطالعاتی شامل مشاهدات رفتارهای خصوصی است ، چندین مطالعه منتشر شده نشان داده اند که عدم سنجش مناسب این عوامل منجر به دست کم گرفتن میزان اثربخشی کاندوم می شود.

مطالعات اپیدمیولوژیک اطلاعات مفیدی را در مورد میزان کاهش ریسک STD در ارتباط با استفاده از کاندوم ارائه می دهد. بررسی گسترده ادبیات تأیید می کند که بهترین مطالعات اپیدمیولوژیک در مورد اثربخشی کاندوم به عفونت HIV است. مطالعات بیشمار در مورد زوج های ناسازگار (که فقط یک شریک زندگی در آن وجود دارد) نشان داده اند که استفاده مداوم از کاندوم لاتکس برای جلوگیری از عفونت اچ آی وی جنسی بسیار مؤثر است.

به طور مشابه ، مطالعات نشان داده اند که استفاده از کاندوم خطر ابتلا به سایر بیماریهای STD را کاهش می دهد. با این وجود ، قدرت کلی شواهد در مورد اثربخشی کاندوم در کاهش خطر سایر بیماریهای STD در سطح HIV نیست ، در درجه اول به این دلیل که مطالعات کمتری از نظر روش شناختی صحیح و مناسب انجام شده است که سایر STD ها را برطرف می کند. بررسی های انتقادی همه مطالعات ، با یافته های مثبت و منفی ( در اینجا به آنها اشاره شده است ) به برخی از مطالعات محدودیت در طراحی مطالعه اشاره می کند که منجر به دست کم گرفتن میزان اثربخشی کاندوم می شود. بنابراین ، اثر محافظ واقعی احتمالاً بیشتر از تأثیر مشاهده شده است.

به طور کلی ، غالب مطالعات اپیدمیولوژیک موجود نشان داده است که در صورت استفاده مداوم و صحیح ، کاندوم در جلوگیری از انتقال جنسی از عفونت HIV بسیار مؤثر است و خطر ابتلا به سایر بیماریهای STD را کاهش می هد

کاندوم مردانه و ایدز