کیت تست کوکائین

طی تحقیقات بعمل آمده اکثر افرادی که برای ترک کوکائین مراجعه می کنند، مصرف کننده چندگانه مواد هستند یعنی علاوه بر کوکائین، مواد مخدر دیگری را هم مصرف می کنند. بنابراین درمان و یا ترک آنها با دشواری های خاصی مواجه است و ترک ماده مخدر کوکائین چند جانبه و پیچیده است.

برای ترک کوکائین این ماده مخدر قوی به افراد متخصص در این زمینه نیازمند است،  توصیه می شود افرادی که به تازگی به مصرف کوکائین روی آوردند هر چه سریعتر و پیش از آنکه دیرتر شود برای کنارگذاشتن همیشگی آن اقدام کند.

افرادی که وابسته به مصرف کوکائین هستند، باید برای ترک مخدر کوکائین، روان درمانی و روانکاوی اعتیاد شوند، روانشناسی و مشاوره، سم زدای کوکائین هم انجام شود.

افرادی که ماده مخدر کوکائین مصرف می کنند، می گویند که با مصرف آن احساس سرخوشی کرده و انگار در ابرها سیر می کنند و احساس رضایت و خشنودی زیاد به آنها دست پیدا می کند،

انرژی زیاد پیدا کرده و هوشیار و زیرک شده، اشتهایشان کم شده و نیاز کمی به خواب پیدا می کنند. مصرف کننده کوکائین اعتماد به نفس زیادی پیدا کرده و دست به کارهایی می زند که در حالت طبیعی قادر به انجام آن نیست،

مهمترین نقش در پیشگیری از ترک کوکائین، نقش خانواده می باشد، که با صحبت کردن با فرزندانشان در مورد خطرات مصرف این مواد و نقش تاثیرگذار در زندگی فرزندانشان بگویند.

و حتی بعد از ورود فرزندانشان به دوران نوجوانی در تکالیف مدرسه، تفریحات، فعالیت های اوغات فراغت و معاشرت های اجتماعی با دوستان فرزندانشان دخالت داشته و نقش راهنما و مراقب را برای فرزندانشان را داشته باشند.

نظارت مستمر و مناسب والدین روی فرزندان می تواند احتمال مصرف مواد مخدر را در آنها کاهش می دهد. نظارت صحیح والدین حتی در مورد آن دسته از نوجوانانی که پتانسیل مصرف ماده مخدر کوکائین را دارند مثل نوجوانانی که سرکش بوده و رفتارهای ضداجتماعی می کنند، آن دسته از نوجوانانی که نمی توانند هیجاناتشان را کنترل کنند و یا آشفتگی درونی دارند موثر و پیشگیرانه خواهد بود.

همان طور که گفته شد پیشگیری از اعتیاد، هوشیاری خانواده ها را می طلبد. کوکائین خطر جدی برای سلامت روحی و جسمی نوجوانان به حساب می آید. نوجوانان در حال رشد، یادگیری، پختگی و گذراندن چارچوبی برای زندگی بزرگ سالیشان هستند و تمام چشم و امیدشان به شما والدین گرامی می باشد.

والدین می بایست یاریگر فرزندان در حل مشکلات و تصمیم گیری هایشان از جمله مصرف یا عدم مصرف باشند و راهنمائی های لازم را به فرزندان بدهند.

این حقیقت وجود دارد که تصمیم والدین برای مصرف نکردن مواد مخدر می تواند این پیام را برای فرزندان داشته باشد که او هم به سمت هیچ نوع مواد مخدری نرود. راهکاری دیگر که والدین می بایست به آن توجه داشته باشند از قبیل:

یک شنونده خوب برای حرف های فرزندان خود باشید، سعی کنید دوستان فرزندان و والدین آنها را بشناسید، بر فعالیت فرزندان خود نظارت داشته باشید، پیام های روشن در خصوص منع مصرف مواد را مستقیم به فرزندان خود بدهید، به فرزندان خود کمک کنید تا بر وسوسه های هم سالان خود غلبه کنند و گول نخورند، با فرزندان خود ارتباط کلامی و گفتار صادقانه برقرار کنید، مراقب و گوش به زنگ تغییرات در فرزندان خود باشید.

هیچ والدینی نباید مطمئن باشد که فرزندش هیچ گاه به سمت مواد مخدر نمی رود و با این تحلیل به مسائل جدی تر نگاه کند. ترک ماده مخدر کوکائین مانند مواد مخدر دیگر یه عملیات درمانی حمایتی قوی می خواهد، گاهی اوقات پزشک اقدام به بستری کامل یا نسبی بیمار دارد.

ماده مخدر کوکائین به شدت اعتیادآور است این حالت به قدری غیرقابل پیش بینی است که فرد مصرف کننده نمی تواند مقدار مصرف را کنترل کند، و در نتیجه همچنان به مصرف ماده مخدر کوکائین ادامه می دهد، از آنجایی که تا حالا فهمیدیم کوکائین از قوی ترین مواد مخدر صنعتی می باشد، از اینکه بتوان کنترل اشتیاق فرد را برای مصرف کوکائین کم کرد خیلی دشوار است

جایگزین کوکائین

سوال مورد نظر این است که آیا داروهای محرک روانی می تواند جایگزینی برای کوکائین باشد؟ و اینکه این داروهای محرک های روانی می تواند بی ضرر و در عین حال مفید هم باشد؟

وابستگی به ماده مخدر کوکائین نوعی اختلال شایع است که هنوز هیچ داروی محرک روانی ثابت شده ای برای درمان و جایگزین آن نیامده است. درمان جایگزین یعنی جایگزین کردن داروی مورد مصرف و استفاده شده با داروی دیگری است. این داروی جایگزین می بایست دارای اثرات مشابه به داروی مورد مصرف باشد و در عین حال اعتیادآوری به مراتب کمتری را داشته باشد. قابل پرهیز باشد.

با توجه به این می توان گفت که بیماران وابسته به کوکائین و هروئین پایبندی بیشتری نسبت به ترک این مواد را دارند و گرایش به انجام اینکار را پیدا می کنند. با مطالعات انجام شده و تحت نظر پزشکان و متخصصان ترک اعتیاد می توان تعدادی از این داروی محرک روانی را نام برد که مورد ارزیابی قرار گرفته اند از قبیل:

بوپروپیون، دگزامفتامین، لیزدگزامتامین، متیل فنیدیت، مدافینیل، مازیندول، نمک های ترکیبی آمفتامین و سلژیلین می باشد. یکی دیگر از این داروها متادون می باشد و برای بیمارانی که مصرف دوگانه هروئین/ کوکائین داشته اند اثر مطلوبی داشته است.