بیماری های جنسیمطالب بیماری

داروهای ویروس HIV

HIV drugs

داروهای ویروس HIV از ابتدا تا کنون

برای شروع آشنایی با داروهای ویروس HIV باید بگویم وقتی این ویروس در بدن فردی تشخیص داده شود ، می تواند از بین 41 دارویی که این بیماری را درمان کند ، یکی را انتخاب کند . و یک احتمال خوب وجود دارد که با ترکیب مناسب ، در زمان مناسب ، این داروها می توانند سطح HIV را آنقدر پایین

دارو ایدز

نگه دارند که فرد هرگز مبتلا به ایدز نشود.

البته این موضوع در کشور های پیشرفته بیشتر توجه می شود و در دیگر کشور ها در استفاده و انتخاب دارو برای افراد حتی برای مراکز بهداشت و درمانی محدودیت های خاصی وجود دارد

همیشه اینطور نبود. هفت سال طول کشید تا پس از شناسایی ویروس HIV برای اولین بار داروی مبارزه با آن توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شود

در این سالهای پر اضطراب اپیدمی ، میلیون ها نفر آلوده شدند. فقط چند هزار نفر در آن زمان جان خود را از دست داده بودند ، اما مقامات بهداشت عمومی در حال تلاش برای جلوگیری از افزایش سرعت مرگ و میر بودند – اگر افرادی که آزمایش مثبت دارند با چیزی درمان نشوند ، این نتیجه اجتناب ناپذیر است.

یادتان نرود اگر در معرض مورد مشکوک ابتلا به این بیماری می باشید حتما آزمایش ایدز بدهید و بدانید هر چه زودتر از ابتلا به این ویروس مطلع بشوید درمان موفق آمیز تری خواهید داشت

تولید اولین دارو ویروس HIV

اولین دارویی که برای HIV مورد استفاده قرار گرفت یک سلاح تازه ساخته شده و یک ترکیب جدید دانشمندان نبود که باید از ابتدا تولید می شد بلکه سلاحی بود که در قفسه رها شده بود و کسی به آن توجهی نمی کرد .

​​در اصل در دهه 1960 یک محقق آمریکایی به عنوان راهی برای خنثی سازی سرطان دارویی با نام مخفف AZT را تولید کرد . این ترکیب قرار بود خود را در DNA سلول سرطانی وارد کند و با توانایی تکثیر و تولید سلولهای تومور بیشتری خراب شود. اما وقتی روی موش آزمایش شد نتیجه ای نداد و کنار گذاشته شد.

دو دهه بعد ، پس از ظهور ایدز به عنوان یک بیماری عفونی جدید ، شرکت دارویی Burroughs Wellcome ، که قبلاً به دلیل تولید داروهای ضد ویروسی شناخته شده بود ، آزمایش گسترده ای از عوامل ضد ویروس HIV را آغاز کرد ، به این امید که بتواند چیزی پیدا کند که بتواند علیه این دشمن ویروسی جدید موثر باشد. از جمله مواردی که آزمایش شد ، دارویی به نام Compound S بود که نسخه ای دوباره ساخته شده از AZT اصلی بود.

هنگامی که این دارو به درون ظرفی با سلولهای حیوانی آلوده به HIV ریخته می شد ، به نظر می رسید که ویروس فعالیت خود را از دست می دهد.

این شرکت نمونه هایی را به FDA و انستیتوی ملی سرطان ارسال کرد ، جایی که دکتر ساموئل برودر ، رئیس این آژانس ، به اهمیت کشف پی برد. اما به سادگی داشتن ترکیبی که بتواند علیه HIV کار کند کافی نبود. محققان برای در دسترس قرار دادن میلیون ها نفر از ویروس های آلوده ، باید مطمئن باشند که این دارو HIV  بی خطر است و به نوعی جلوی این ویروس را می گیرد ، حتی اگر عفونت افراد را درمان نکند. در آن زمان ، چنین آزمایشاتی ، تحت نظارت FDA ، هشت تا 10 سال به طول انجامید.

دارو ایدز

دارو ایدز چطور تجویز می شود؟

ویروس hiv پس از حمله به سلولهای T از خود نسخه برداری می کند. سپس سلول ها باز می شوند. آنها سلولهای ویروسی بسیاری را آزاد کرده و به سلولهای دیگر بدن حمله می کنند. این فرآیند توانایی سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با عفونت ها از بین می برد و به طور کلی بدن را از کار خوب باز می دارد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV شناخته نشده است. با این حال ، داروهای ویروس HIV می توانند به افراد مبتلا کمک کنند تا شرایط را کنترل کرده و زندگی سالمی داشته باشند. این داروها با جلوگیری از تکثیر HIV کار می کنند.

انواع مختلفی از داروهای ضد ویروس وجود دارد که برای درمان HIV استفاده می شود. درمانگران برای فردی که با ویروس اچ آی وی زندگی می کند در مورد بهترین داروها برای این مورد خاص تصمیم خواهد گرفت.

این تصمیم به موارد زیر بستگی دارد:

  •     بار ویروسی فرد
  •     تعداد سلولهای T فرد مبتلا
  •     فشار HIV آنها
  •     شدت پرونده آنها
  •     چقدر HIV منتقل شده است
  •     سایر بیماری های مزمن سلامتی ، که به عنوان بیماری های همگانی نیز شناخته می شوند
  •     داروهای دیگری که آنها برای جلوگیری از تداخل بین داروهای HIV و سایر داروهایشان مصرف می کنند

اچ آی وی حداقل با دو داروی مختلف درمان می شود ، اگرچه بعضی اوقات می توان این داروها را در یک قرص ترکیب کرد. دلیل این امر این است که حمله به HIV از چند جهت باعث کاهش سریع بار ویروس می شود ، که نشان داده شده است به بهترین وجه HIV را کنترل می کند.

مصرف بیش از یک داروی ضد ویروس همچنین به جلوگیری از مقاومت در برابر داروهای مورد استفاده کمک می کند. این بدان معنی است که داروهای فرد برای درمان HIV بهتر عمل می کنند.

ممکن است دو تا چهار داروی ضد رترو ویروسی برای فرد تجویز شود یا ممکن است یک داروی ترکیبی در داروهای تجویز شود که گاهی اوقات به عنوان رژیم تک قرص (STR) شناخته می شود . داروهای ترکیبی اچ آی وی چندین داروی را به همان شکل قرص ، قرص یا دارو بسته بندی می کنند.

طبقه بندی دارو های ویروس HIV

دارو های ویروس hiv دارای طبقه بندی متفاوتی می باشند .این تفکیک با توجه به نحوه عملکرد انها در بدن بیمار بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند و اینکه هر کدام از چه روش و کاری برای محدود کردن فعالیت ویروس ایدز استفاده خواهند کرد

داروهای ویروس HIV به شش طبقه تقسیم می­‌شوند:

  • مهارکننده­ ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی (NRTIS)
  • مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی (NNRTI)
  • مهارکننده پروتئاز (Protease inhibitors)
  • مهارکننده ترکیب (Fusion inhibitors)
  • مهارکننده ورود (Entry inhibitors)
  • مهارکننده انتقال اینتگرایز (integrase strand transfer inhibitors)

گزینه­‌های بالا ترکیبی از سه نوع دارو است که شخص باید روزانه مصرف کند. این داروها حتما باید با توجه به نسخه پزشک مصرف شوند. انجام آزمایش خون در کنار مصرف این داروها میزان کنترل بیماری را مشخص می‌­کند.

مهارکننده­ ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی (NRTIS)

ویروس hiv سعی در کپی کردن خود دارد. NRTI ها گاهی اوقات به عنوان “هسته” شناخته می شوند. آنها با قطع چرخه زندگی HIV کار می کنند این داروها همچنین اقدامات دیگری دارند که از تکثیر HIV در بدن جلوگیری می کنند.

داروهای زیر NRTI هستند:

  • abacavir, lamivudine, and zidovudine (Trizivir)
  • abacavir and lamivudine (Epzicom)
  • emtricitabine and tenofovir alafenamide fumarate (Descovy)
  • emtricitabine and tenofovir disoproxil fumarate (Truvada)
  • lamivudine and tenofovir disoproxil fumarate (Cimduo, Temixys)
  • lamivudine and zidovudine (Combivir)

تنوفوویر آلافنامید فومارات به عنوان یک داروی مستقل مجوز کامل FDA را برای درمان هپاتیت B مزمن دریافت کرده است اما فقط تأیید آزمایشی FDA را برای درمان HIV دریافت کرده است. فرد مبتلا به اچ آی وی که تنوفوویر آلافنامید فومارات مصرف می کند احتمالاً آن را به عنوان بخشی از داروی ترکیبی اچ آی وی دریافت می کند نه به عنوان یک داروی مستقل.

Tenofovir disoproxil fumarate ، emtsricitabine و lamivudine می توانند هپاتیت B را نیز درمان کنند.

زیدوودین اولین داروی HIV مورد تایید FDA بود که در بخش نخست همین مقاله ماجرای آن را برایتان تعریف ردیم .این دارو ویروس HIV همچنین به عنوان آزیدوتیمیدین یا AZT شناخته می شود. زیدوودین اکنون به ندرت در بزرگسالان استفاده می شود. این دارو عمدتاً به نوزادانی که از مادران HIV مثبت متولد می شوند به عنوان نوعی پیشگیری پس از مواجهه (PEP) داده می شود.

Descovy و Truvada همچنین ممکن است برای برخی از افراد بدون HIV به عنوان بخشی از رژیم پیشگیری از قرار گرفتن در معرض (PrEP) تجویز شود.

مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی ترانس اسکریپتاز معکوس (NNRTIs)

این داروها به روشی مشابه NRTI کار می کنند. آنها از تکرار ویروس در بدن جلوگیری می کنند. داروهای زیر NNRTI یا “غیر هسته ای” هستند:

  • doravirine (Pifeltro)
  • efavirenz (Sustiva)
  • etravirine (Intelence)
  • nevirapine (Viramune, Viramune XR)
  • rilpivirine (Edurant)

NNRTI delavirdine (Rescriptor) بندرت مورد استفاده قرار می گیرد و توسط تولید کننده آن در سال 2018 متوقف شد.

مهارکننده های پروتئاز (PI)

PI ها با اتصال به آنزیم پروتئاز کار می کنند. HIV برای تکثیر در بدن به پروتئاز احتیاج دارد. هنگامی که پروتئاز نتواند کار خود را انجام دهد ، ویروس نمی تواند فرایند ایجاد نسخه های جدید را تکمیل کند. این تعداد ویروس هایی را که می توانند سلول های بیشتری را آلوده کنند کاهش می دهد.

برخی از PI ها فقط برای درمان هپاتیت C مورد تأیید FDA هستند ، اما این موارد مشابه مواردی نیستند که برای درمان HIV استفاده می شوند.

داروهای زیر PI هایی هستند که برای درمان HIV استفاده می شوند:

  • atazanavir (Reyataz)
  • darunavir (Prezista)
  • fosamprenavir (Lexiva)
  • lopinavir (not available as a stand-alone drug, but available with ritonavir in the combination drug Kaletra)
  • ritonavir (Norvir)
  • tipranavir (Aptivus)

PI تقریباً همیشه با cobicistat یا ritonavir ، مهارکننده های CYP3A استفاده می شود. ریتوناویر هم یک مهار کننده CYP3A و هم PI است.

ریتوناویر اغلب برای تقویت سایر داروهای HIV استفاده می شود.لیست دارو های ایدز

لوپیناویر به عنوان یک داروی مستقل در دسترس نیست. این دارو فقط در کالرترا موجود است ، داروی ترکیبی HIV که شامل ریتوناویر نیز می باشد.

تیپراناویر به عنوان یک داروی مستقل در دسترس است ، اما باید همراه با ریتوناویر تجویز شود.

حتی اگر PI به عنوان یک داروی مستقل تجویز شود ، باید همیشه با سایر داروهای HIV (ضد ویروس ها) ترکیب شود تا یک رژیم کامل یا درمان ضد ویروسی ایجاد شود.

آتازاناویر و فوزامپرناویر اغلب همراه با ریتوناویر تجویز می شوند ، اما در برخی شرایط لازم نیست. می توان آنها را بدون بازدارنده CYP3A استفاده کرد.

از آتازاناویر و داروناویر می توان در کنار cobicistat استفاده کرد.
به ندرت از PI استفاده می شود

HIV PI های زیر به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند زیرا عوارض جانبی بیشتری دارند:

indinavir (Crixivan)
نلفیناویر (ویراسپت)
ساکویناویر (اینویراز)

ایندیناویر غالباً همراه با ریتوناویر تجویز می شود ، در حالی که ساکویناویر باید همراه ریتوناویر تجویز شود. نلفیناویر همیشه بدون ریتوناویر یا کوبی سیست تجویز می شود.

اثرات جانبی مصرف داروی HIV

مصرف این داروهای ویروس hiv ممکن است عوارض مانند حالت تهوع، سردرد یا سرگیجه داشته باشد ولی به مرور زمان کمتر شود. اثرات شدید آن شامل تورم دهان و زبان و همچنین آسیب‌های ریوی و کلیوی است. اگر عوارض مصرف این داروها به مرور زمان کم نشد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا