افرادی که مصرف کننده قرص ترامادول می باشند به ویژه آنهایی که به این دارو اعتیاد دارند با تشنج ترامادول بسیار آشنا بوده و نگرانی از این رخداد در آنها بسیار است

عده ای به ناچار رو به مصرف داروهایی دیگر در کنار آن می آورند تا شاید بتواند از تشنج رهایی یابند و عده دیگری نیز بر اثر همین تشنج خانواده و عزیزانشان پی به اعتیاد آنها به این دارو برده اند

هر چه که هست تشنج می تواند بسیار خطرناک بوده و در شرایطی که فرد تنها باشد و کسی به دادش نرسد اتفاقات بدی را تجربه کرده و حتی به ارزش از دست دادن جان وی تمام شود

در این نوشته می خواهیم در مورد تشنج توسط قرص ترامادول صحبت کرده و راه کار های جلوگیری و کمک به فرد دچار این حالت را دنبال کنیم

فاصله زمانی تشنج ترامادولی

Interval of seizures due to tramadol

چیزی که مشخص است این است که تشنج در همه افرادی که سابقه مصرف ترامادول دارند رخ نمی دهد اما این اتفاق چیز شایعی است و نمی توان گفت که موضوع نادری می باشد

بنابراین مصرف کنندگان باید خود را برای این اتفاق اماده بدانند در حالی که مطالعات نشان داده است افرادی که سابقه تشنج داشته اند خیلی بیشتر از دیگر افراد احتمال تشنج ترامادولی خواهند داشند

محققان می گویند که معمولا از فاصله مصرف دارو تا بروز تشنج مدت زمان 10 دقیقه بیشترین حالت احتمال بروز تشنج می باشد و البته فراموش نکنید که احتمال این اتفاق بعد این زمان نیز ممکن است

همچنین رخ دادن تشنج دوم در افراد مستعد در فاصله زمانی کمی از نوبت اول بوده است و زمان مناسب تحت نظر گرفتن بیماران در بیمارستان 4 ساعت براورد گردیده است

علت تشنج

تشنج ناشی از مصرف ترامادول علت‌های متعددی دارد که یکی از آنها احتمال ابتلای فرد مصرف کننده به بیماری صرع است که  از شایع‌ترین علت‌های تشنج در بین مصرف کنندگان این قرص و  مواد مخدر است.

استفاده از مواد مخدر مختلف، روی افراد مختلف تاثیرات متفاوتی دارند. یکی از مواردی که می‌توان از آن به عنوان ماده مخدری که ممکن است منجر به تشنج شود یاد کرد، ‌ترامادول است.

استفاده از‌ ترامادول، به این دلیل که هم از کوکائین و هم از آمفتامین تشکیل شده است، می‌تواند احتمال تشنج و ابتلا به بیماری صرع را در افراد به حد قابل توجهی افزایش دهد و فرد را دچار تشنج ناشی از ترامادول کند.

از دیگر علل بروز تشنج می‌توان به وجود بیماری‌های زمینه‌ای اعصاب و روان اشاره کرد.

اگر فرد مصرف کننده از پیش‌تر بیماری‌های اعصاب روان داشته باشد، ترامادول ریسک تشنج را بالا می برد و  در برخی افراد ممکن است با تشنج همراه باشد. که این مورد یکی از ارتباط‌ های اعتیاد و صرع است.

بیخوابی و اختلالات خواب یکی دیگر از علت‌های تشنج ترامادولی است.

با توجه به این موضوع که مصرف مواد مخدر در افراد در برخی موارد منجر به بی‌خوابی یا کم خوابی‌های شدید می‌شود، در این حالت‌ها نیز ممکن است در ابتدا با سر درد و سرگیجه و سپس با تشنج رو به رو شد.

توجه داشته باشید که همان میزان که مصرف ترامادول می‌تواند در تشنج نقش داشته باشد، ترک کردن آن نیز می‌تواند در افراد ‌ایجاد تشنج کند.

بهترین راه تشخیص مصرف ترامادول می تواند از طریق کیت ترامادول باشد که البته این تست در مولتی دراگ 10 تستی و کیت اعتیاد 5 تستی نیز موجود است

برای جلوگیری از تشنج چه بخوریم

در موارد زیادی تشنج با خوردن دارو کنترل می شود اما این به طور قطع و صددرصدی نیست بلکه در برخی موارد همچنان با خوردن دارو بیمار به تشنج مبتلا می شود و برای اینکه بدانیم چگونه تشنج را کنترل کنیم باید علاوه بر دارو موارد دیگری را نیز رعایت کنیم

بهترین توصیه برای رهایی از این اتفاق ترک اعتیاد است که البته خود ترک اعتیاد در خانه هم می تواند موجب تشنج شود بنابراین اگر تصمیم به قطع مصرف دارید هیچگاه خودتان به تنهایی و خودسرانه دست به این کار نزنید و حتما با پزشک متخصص ترک اعتیاد مشورت کنید

ترامادول تحمل زیادی در فرد ایجاد می كند، به این معنی كه مصرف كننده با احساس نیاز فزاینده به تدریج مقدار مصرف را زیادتر می كند. قطع ترامادول علایمی شبیه سندرم ترك مواد افیونی ایجاد می كند

انواع تشنج

پزشکان به‌طور کلی تشنج را به دو دسته کانونی و عمومی بر اساس محل فعالیت غیرطبیعی مغز تقسیم می‌کنند:

تشنج‌های کانونی

تشنج‌های کانونی شامل از دست دادن و یا تغییر سطح هوشیاری و یا آگاهی هستند. در این حالت فرد ممکن است به یک نقطه خیره شود و به محیط طبیعی خود پاسخ ندهد و یا حرکات تکراری انجام دهد.

گونه دیگر تشنج کانونی وجود دارد که ممکن است در آن سطح هوشیاری تغییری نکند ولی باعث ایجاد اختلال در عواطف فرد مانند تغییر در مزه غذاها، بو و احساس شود. در این حالت ممکن است حرکات ناخواسته یک قسمت بدن مانند دست یا پا و یا علایمی مانند سرگیجه و چشمک زدن نیز منجر شود.

تشنج‌های عمومی

تشنج‌هایی که همه قسمت‌های مغز را درگیر می‌کنند تشنج عمومی نامیده می‌شوند :

1. تشنج ابسنس (به انگلیسی: Absence): اغلب در کودکان ظاهر می‌شود. این عارضه ممکن است باعث از دست دادن آگاهی در کوتاه مدت شود.
2. تشنج‌های تونیک: این نوع تشنج دست‌ها و پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث افتادن فرد روی زمین می‌شود.
3. تشنج آتونیک: که باعث ایجاد اختلال در کنترل عضلات شده و باعث سقوط ناگهانی فرد بر روی زمین می‌شود.
4. تشنج کلونیک: این تشنج معمولاً روی گردن، صورت و دست‌ها تأثیر می‌گذارد.
5. تشنج‌های میوکلونیک: تشنج‌های میوکلونیک معمولاً به صورت حرکات ناگهانی پاها و بازوها ظاهر می‌شوند.
6. تشنج‌های تونیک-کلونیک: این نوع حملات تشنجی می‌توانند باعث از دست دادن ناگهانی هوشیاری، سفت شدن و تکان دادن بدن و گاهی اوقات از دست دادن کنترل مثانه و یا گاز گرفتن زبان و یا کف کردن جزئی دهان شوند

 

در انتها با تشکر از شما که مقاله تشنج ترامادولی سایت رپید تست را مطالعه کردید امیدواریم که توانسته باشیم اطلاعات مناسبی در اختیارتان قرار دهیم

عوامل تشدیدکننده تشنج چیست؟

دکتر هدی نقشینه متخصص مغز و اعصاب گفت: تشنج به دنبال تحریک غیرطبیعی یا بیش از اندازه‌ی سلول‌های مغزی اتفاق می‌افتد و بسته به محل این تحریک ممکن است طیف گسترده‌ای از علائم شامل یک تغییر گذرا در وضعیت‌آگاهی فرد، احساس ترس، احساس بوی نامطبوع و خیرگی تا سفتی و حرکات ریتمیک و غیر ارادی در اندام‌ها، قفل شدن فک و از دست رفتن کامل هوشیاری رخ دهد که زمان تشنج‌ها بسته نوع آن متغییر می‌باشد و ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

دکتر نقشینه بیان داشت: صرع پایدار وضعیتی است که تشنج بیش از ٣ دقیقه طول بکشد یا بیمار بین حملات مکرر تشنج به وضعیت هوشیاری اولیه خود بازنگردد که این وضعیت خطرناک و نیازمند مداخله فوری می‌باشد.

وی با اشاره به اینکه حدود یک‌سوم بیماران مبتلابه صرع مقاوم به درمان دارویی هستند، بیان داشت: در دوسوم بیماران هم که انتظار می‌رود به درمان دارویی پاسخ دهند نیز ممکن است مقاومت به درمان دیده شود که به آن مقاومت کاذب گفته می‌شود.

این متخصص افزود: علت‌های مختلف در مقاومت کاذب به درمان دخیل بوده که ۳ علت اصلی آن شامل سبک زندگی، تداخلات دارویی و عدم پایبندی به مصرف دارو می‌باشد.

وی با ذکر این نکته که استرس و بی‌خوابی دو عامل اصلی تشدیدکننده‌ی اغلب انواع تشنج است، بیان داشت: خستگی، مواجه با نورهای flashing، گرما، گرسنگی طولانی و مصرف الکل از علل دیگر تشنج خواهد بود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با ذکر این نکته که داروهای شیمیایی و گیاهی با ۲ مکانسیم ممکن است با کنترل تشنج تداخل کند، اذعان داشت: این داروها ممکن است با پایین آوردن آستانه تشنج و یا پایین آوردن سطح داروهای ضد تشنج در خون، باعث درود تشنج شوند.

دکتر نقشینه ادامه داد: به‌عنوان مثال گل‌گاوزبان و جینکو با هر دو روش فوق می‌تواند با داروی ضد تشنج تداخل کند و جنسینگ و ارگوت‌ها باعث کاهش آستانه‌‎ تشنج می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه عدم پایبندی به مصرف دارو، شایع‌ترین علت تشدید تشنج، پس از یک دوره پاسخ به درمان می‌باشد، اذعان داشت: زیاد بودن تعداد داروهای مصرفی، تواترمصرفی بالای هر دارو، سن بیمار و وضعیت اقتصادی و اجتماعی در بروز این پدیده تأثیرگذار می‌باشد.

متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه برای افزایش پایبندی بیماران صرعی، چهار راه اصلی برای درمان وجود دارد، اظهار داشت: استفاده از یادآورها مثل زنگ گوشی همراه یا برنامه‌های کاربردی یا پک‌های آماده‌ی دارویی، نظارت توسط مراقبین، والدین و معلمین مدرسه، تغییراتی در داروهای مصرفی بیمار به نحوه‌ی که تعداد یا تواتر مصرف کمتر شود و همچنین مشاوره‌های آموزشی و رفتاری از راه‌های اصلی درمان این بیماری می‌باشد.

وی بیان داشت: اگر فردی دچار تشنج شد بهتر است محیط اطراف را خلوت کنید تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود و با به پهلو خواباندن او، تکیه‌گاهی برای سر ایجاد شده و از بسته شدن راه‌های هوایی به علت به عقب افتادن زبان هم پیشگیری میشود.