انتقال ایدز از طریق غذا

مقامات بهداشتی در سراسر جهان همگی توافق دارند که انتقال HIV/AIDS از طریق غذا و نوشیدنی یک خطر شناخته شده نیست و این وضعیت باید برای همه کارفرمایان و کارمندان در همه زمینه‌های بخش غذا و نوشیدنی و همچنین برای عموم مصرف‌کننده روشن شود.

لازم است به افراد مبتلا به HIV/AIDS تاکید شود که آنها باید از الزامات بهداشتی و ایمنی مواد غذایی که برای همه دست اندرکاران مواد غذایی قابل اعمال است پیروی کنند.

آنها ممکن است بیش از دیگران از بیماری های اسهالی که می توانند از طریق غذا منتقل شوند و سایر عفونت ها یا ضایعات رنج ببرند.

نظر مرکز تحقیقات ایدز ایران

برخی فکر می‌کنند ایدز از راه خوراکی منتقل می‌شود که دیدگاهی اشتباه است؛ باید گفت این ویروس از راه خوراکی منتقل نمی‌شود و راه‌های مشخصی برای انتقال دارد، ضمن اینکه خون خشک شده هم ویروس زنده ندارد.

سیستم ایمنی، گروهی از سلول‌ها هستند که بدن را در برابر انواع عفونت‌ها محفاظت می‌کند و بدون آنها، توانایی بدن برای مبارزه با انواع عفونت‌ها ضعیف می‌شود، از این رو وقتی ویروس HIV به عنوان عامل بیماری ایدز وارد بدن فردی شود به تدریج قدرت دفاعی بدن او ضعیف می‌شود و این فرد در برابر انواع بیماری‌ها و عفونت‌ها حتی آنهایی که در حالت عادی بیماری‌زا نیستند آسیب پذیر می‌شوند.

مدیرمرکز تحقیقات ایدز بیان کرد: ویروس HIV ویروسی است که در خون و مایعات داخل بدن مانند مایعات داخل اندام تناسلی زنده می‌ماند و امکان انتقال وجود ندارد، حتی یک ویروس ضعیفی است که بعد از آن که وارد هوای آزاد شد فقط تا چند دقیقه می‌تواند زنده بماند و در نتیجه آلوده کردن پسته به ویروس ایدز وجود ندارد.

درصد احتمال انتقال ایدز در اولین رابطه بسیار بالاتر و محتمل تر از انتقال ایدز از خوردن غذا که محال می باشد است

ماجرای پرتقال و پسته آلوده به خون ایدز چه بود؟

چندین سال پیش در رابطه با پرتقال‌های خونی که از یکی از مرزهای کشور وارد شده بود شک و شبهه وجود داشت که داخل آن پرتقال‌ها خون تزریق شده و عامل انتقال ویروس HIV است که باید گفت راه انتقال ایدز مشخص است و از طریق خوراکی منتقل نمی‌شود.

در مقطعی دیگر خبرهایی مبنی بر انتقال ویروس ایدز از پسته  که در برخی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در زمانی منتشر شد با توجه بر اینکه که امکان سرایت اچ آی وی از راه خوراکی وجود ندارد نیز کذب است

همان طور که در رسانه‌ها و مطالعات مطرح شده است، انتقال ویروس HIV راه‌های مشخصی دارد که از طریق خون و فرآورده‌های خونی و از راه رابطه جنسی محافظت نشده و از طریق انتقال مادر به جنین به وجود می‌آید و راه‌های دیگری که در آن شک و شبهه وجود دارد مانند مصرف پرتقال خونی و پسته اصلا وجود ندارد.

مدتی است در برخی از شبکه‌های اجتماعی شایعاتی درباره انتقال ویروس ایدز مطرح شده است؛ پیامی با عنوان “پسته‌های وارداتی ایدزی داعش با تزریق خون، زیر قیمت بازار” که به مردم توصیه می‌کند

خیالتان راحت

هیچ مورد مستندی از انتقال HIV/AIDS از این طریق وجود نداشته است.

بنابراین مهم است که صنایع غذایی، مردم مصرف‌کننده و رسانه‌ها همگی درک کنند که انتقال HIV/AIDS از طریق غذا و نوشیدنی خطری ندارد، با این حال، افراد مبتلا به HIV/AIDS بیشتر از دیگران از بیماری‌های اسهالی رنج می‌برند.

می تواند از طریق غذا و سایر عفونت ها یا ضایعات منتقل شود. در این رویداد، کنترل‌کنندگان مواد غذایی باید طبق دستورالعمل‌های صادر شده توسط آژانس استانداردهای غذایی (FSA)، یعنی «Food Handlers: Fitness to Work» مدیریت شوند.

ملاحظات اخلاقی

از آنجایی که هیچ موردی از انتقال اچ‌آی‌وی/ایدز از طریق غذا یا غذا شناسایی نشده است، پس جنبه کلیدی این است که افرادی که خود را مبتلا به HIV/AIDS می‌دانند در نتیجه ابتلا به این بیماری تحت تأثیر منفی قرار نگیرند.

قوانین در سرتاسر جهان، تبعیض بر اساس بیماری را جرم می‌داند، از این رو کارفرمایان باید برای اطمینان از اینکه کارکنان در حین کار تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند، از جمله محرمانگی در صورت لزوم، سیاست‌های تبعیض‌آمیز، پیشگیری دقیق از سوگیری، و برنامه‌ای برای جلوگیری از تعصب، رعایت کنند.

در فقیرترین کشورها رایج است که تغذیه دست اندرکاران مواد غذایی، از جمله کارگران کشاورزی، مبتلا به HIV/AIDS مشکل ساز باشد.

این امر توسط UNAIDS HIV، امنیت غذایی و تغذیه (مه 2008)، به عنوان یک ملاحظات کلیدی برای سیاست دولت بین‌المللی شناسایی شده است، زیرا اگر برای آن برنامه‌ریزی نشده باشد، بر امنیت غذایی تأثیر منفی می‌گذارد.

در همه موارد، برنامه‌های غذایی و سایر جنبه‌ها از طریق لنز HIV/AIDS دیده می‌شوند، باید برای ایجاد بهترین روش‌های مدیریتی اعمال شوند.

اما HIV به معنی ویروس نقص ایمنی انسان است؛ ویروس زنده خیلی کوچک که می‌تواند تکثیر و پخش شود، اما برای زندگی نیاز به موجود زنده دیگری دارد زیرا قدرت زنده ماندن به مدت طولانی را ندارد؛ وقتی ویروس، سلولی را آلوده کند شروع به تکثیر در داخل آن سلول کرده و در نهایت به آسیب آن سلول منجر خواهد شد.

ویروس‌های مختلف به سلول‌ها و بافت‌های گوناگون بدن از جمله پوست، دستگاه تنفسی و غیره حمله می‌کنند؛ در حالی که HIV به خود سیستم ایمنی حمله می‌کند و این خصوصیت ویروس است که آن را خطرناک می‌کند.