ترک اعتیاد به قرص خواب

وابستگی به قرص های خواب

افرادی که بنزودیازپین ها و داروهای Z را برای مدت طولانی یا با دوز بسیار بالا مصرف می کنند به راحتی می توانند وابسته شوند. به همین دلیل مهم است که یک دوز کم را برای مدت زمان کوتاهی که ممکن است مصرف کنید.

نمی توان گفت در چه مرحله ای استفاده از آنها مشکل ساز می شود در واقع از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افرادی که قرص های آرامبخش را مصرف می کنند ممکن است تنها پس از چند هفته به آن وابسته شوند. اما مصرف این داروها برای چندین ماه یا حتی به صورت دائمی در صورت تجویز پزشک کاملاً رایج است.

مرکز آلمان برای مسائل اعتیاد (DHS) تخمین می زند که حدود 1.5 میلیون نفر در آلمان به بنزودیازپین ها وابسته هستند . به نظر می رسد زنان، و به ویژه زنان مسن تر، به طور خاص از این داروها استفاده می کنند.

روش ترک قرص های خواب آور و آرام بخش

همه افراد هنگام مصرف این داروها متوجه علائم وابستگی نمی شوند. به همین دلیل است که اولین قدم مهم این است که متوجه شوید که به دارو عادت کرده اید یا حتی ممکن است قبلاً به آن اعتیاد داشته باشید.

قطع وابستگی به دارو می تواند بسیار چالش برانگیز باشد، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی. برای عبور از مراحل دشوار بدون استفاده از دارو، صبر و اراده زیادی لازم است.

محققان دانشگاه‌های کوئینزلند و باند در استرالیا می‌خواستند دریابند که کدام رویکرد می‌تواند به افراد کمک کند تا مصرف بنزودیازپین‌ها را متوقف کنند . آنها 33 مطالعه شامل بیش از 16000 شرکت کننده را که مزایای مداخلات زیر را آزمایش کردند، تجزیه و تحلیل کردند:

• کاهش تدریجی دوز (“کاهش”) – با و بدون داروی جایگزین
• تماس‌های کوتاه انگیزشی با پزشکان – مانند سخنرانی یا نامه
• حمایت درمانی، به عنوان مثال رفتار درمانی

وقتی مطالعات شروع شد، همه شرکت‌کنندگان بیش از سه ماه به‌طور منظم بنزودیازپین‌ها مصرف می‌کردند و در یک محیط سرپایی تحت نظر بودند.

علائم ترک اعتیاد قرص خواب

علائم ترک ممکن است زمانی رخ دهد که استفاده از قرص های خواب آور یا آرام بخش به طور ناگهانی قطع شود.

بسته به داروی خاص، علائم می‌توانند در عرض چند ساعت شروع شوند، اما ممکن است به تأخیر بیفتند و گاهی حتی هفته‌ها پس از قطع مصرف بروز می‌کنند.

علائم معمول ترک عبارتند از

آنها شبیه به علائمی هستند که در ابتدا هنگام استفاده از مسکن مورد هدف قرار گرفتند. این ممکن است یک دور باطل ایجاد کند: بسیاری از افراد برای رهایی از این علائم دوباره شروع به استفاده از قرص‌های خواب‌آور یا آرام‌بخش می‌کنند.

بنابراین برای جلوگیری از عود، مهم است که هنگام قطع مصرف، سعی کنید علائم ترک را به حداقل برسانید. به همین دلیل است که یک رویکرد رایج کاهش تدریجی دوز طی چند هفته قبل از قطع کامل دارو است. هیچ تحقیق با کیفیت خوبی در مورد بهترین مدت زمان ترک سرپایی وجود ندارد. کارشناسان بازه زمانی دو تا چهار ماهه را توصیه می کنند.

تحقیقات نشان نداده است که با کاهش دوز بنزودیازپین، قطع مصرف بنزودیازپین ها برای افراد آسان تر است. هنگامی که دارو را کامل قطع کردید می توانید با کیت تست قرص خواب از خروج کامل آن از بدن خود اطمینان حاصل کنید

تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا برخی از افراد ممکن است واقعاً از داروهای جایگزین خاصی مانند داروهای ضد افسردگی یا ضد تشنج سود ببرند، مورد نیاز است.

رویکردهایی که ممکن است کار را آسان تر کند

محققان دریافتند که حتی روش‌های ساده نیز می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند: اگر پزشک اطلاعات کتبی به آنها بدهد و به آنها توصیه کند که آن‌ها را قطع کنند، افراد بیشتری مصرف بنزودیازپین‌ها را متوقف کردند .

در برخی از مطالعات، افراد جزوه هایی با اطلاعاتی در مورد استراتژی های خودیاری دریافت کردند. مطالعات جدیدتر همچنین نشان می دهد که حروف به ویژه زمانی مفید هستند که گیرندگان با نام مورد خطاب قرار می گیرند.

مطالعات همچنین از این ایده حمایت می کند که افراد بیشتری در صورت داشتن حمایت روانی، مصرف داروهای آرام بخش را متوقف می کنند. به نظر می رسد موفق ترین رویکرد روان درمانی، درمان شناختی رفتاری (CBT) باشد.

به طور کلی، اگر احساس می کنید کنترل مصرف دارو را از دست داده اید، مهم است که با یک پزشک صحبت کنید یا با مرکز مشاوره اعتیاد تماس بگیرید. حمایت پزشکی، روان‌شناختی یا روان‌درمانی می‌تواند به شما در یافتن راه‌هایی برای توقف موفقیت‌آمیز مصرف بنزودیازپین‌ها کمک کند

این دارو ممکن است با فطع مصرف  یا مصرف جز مواد مخدری که باعث چرت زدن شود باشد